Walka o Siebie.

Czołem Misiaki ^ ^ ; )
Widzimy się po raz kolejny w ciągu tego dość krótkiego czasu :) Już dawno nie pamiętam, kiedy tak często pisałam na bloga :P Chyba w gimnazjum za czasów photobloga, nawet nie wiem czy to jeszcze istnieje i szczerze boje się tam zaglądać ;) W raz z postępem internetowym zmieniamy swoje blogi, serwisy na których je tworzymy, tak wiele się od tego czasu zmieniło. Nie ważne, bo nie o tym chciałam dzisiaj pisać. Dzisiejszy dzień skłonił mnie do przemyśleń w sumie gdy tylko mam chwile myślę o wielu różnych sprawach które mnie dręczą albo które mnie cieszą i podnoszą na duchu.
Dzisiaj taką chwile znalazłam jadąc autobusem, domyślam się, że sporo z was wtedy znajduje chwile na różne obmyślenia. Zapewne dotyczące wszystkiego, planów, czynności które musicie wykonać danego dnia itp. Moje myśli czasem biegną dość głęboko i przeskakują z jednej myśli na drugą.
Przez ostatnie tygodnie ciągle chodził za mną pewien cytat " Wśród ludzi jest się także samotnym", wspaniały i prawdziwy cytat z "Małego Księcia". Po raz kolejny przywołując ten cytat w myślach postanowiłam, że dziś napisze post właśnie na ten temat. Przyznam wam szczerze, że ostatnie tygodnie mojego życia były okropnymi tygodniami. Czułam się samotnie, bez względu na to czy otaczali mnie ludzie na co dzień czy siedziałam sama zamknięta w czterech ścianach. Samotność to okropne uczucie, powiedziałabym nawet, że najgorsze uczucie na świecie. Potrafi nas kompletnie rozwalić na kawałki, sprawić byśmy się czuli niepotrzebni, nie kochani i niewidzialni. Samotnym się jest głównie przez to, że izolujemy się od otoczenia albo gdy ludzie których potrzebujemy nas zbywają i niestety są to najczęściej bliskie osoby. Czasem ktoś uważa, że to nic i to ignoruje, lecz z czasem ten stan się pogłębia, a my z dnia na dzień czujemy się gorzej. Prawie przez 3 lata byłam sama z moim problemem, lękami, złym samopoczuciem. Nie miałam kogo poprosić o pomoc, a raczej bałam się ze względu na reakcje dobrze znając swoje środowisko. Był to dla mnie trudny czas walki o siebie, o to żeby normalnie funkcjonować. Nie wiem co by ze mną było dzisiaj gdyby los nie postawił na mojej drodze dwie wspaniałe osoby które nigdy nie pozwalają mi się poddać, które za wszelką cenę ciągną mnie ku górze. Dziękuje im z całego serca, że nigdy we  mnie nie zwątpiły i pomogły mi się ogarnąć, stanąć na nogi i zapomnieć. Miewam jeszcze gorsze chwile momenty gdzie myślę, że nie dam rady i że to już koniec. W tych momentach zawsze mogę liczyć na mojego cudownego i cierpliwego chłopaka :P i najlepszą siostrę na świecie. Myślę, że zawsze warto mieć w swoim życiu takie osoby które pozwalają nam uwierzyć w siebie, na które możemy liczyć i które nie uciekają wtedy kiedy jest źle. To są takie osoby na dobre i na złe. Każdego dnia za nie dziękuje i cieszę się, że je poznałam. Pamiętajcie, że jeśli wiecie i czujecie, że dzieje się z wami coś złego, bardzo złego, że zaczynacie robić sobie krzywdę to nigdy, ale to nigdy nie zostawajcie z tym sami. Zwrócicie się o pomoc do kogoś na kim możecie polegać, do kogoś komu ufacie. To jest na prawdę bardzo ważne. W pewnym momencie już nie umiemy sobie sami pomóc i potrzebujemy tej drugiej osoby. Od teraz staram się mówić o tym jeśli czuje się źle, jeśli czuje, że się sypie i uwierzcie mi, ale to pomaga. Duszenie w sobie pewnych rzeczy nie jest żadnym rozwiązaniem, okaleczanie też nie, a tym bardziej samobójstwo. Mówię to wam jako koleżanka po pewnych przejściach, jako ktoś doświadczony w tym temacie. Zaufajcie mi bo na prawdę wiem co mówię. Nawiąże jeszcze do jednej rzeczy bo tak mi się właśnie przypomniało. Nie dawno sięgnęłam po książkę " Zrób to o czym marzysz" . Po tytule można pomyśleć, że książka za pewne zawiera przepis na spełnianie marzeń. Otóż nie. Przeczytałam kilka stron, ale te kilka stron wystarczyło żeby zrozumieć o co na prawdę chodzi. Najbardziej przykuła moją uwagę wypowiedź pewnego mężczyzny który jest współwierzycielem tego dzieła. Opowiadał o tym jak przez całe życie musiał robić rzeczy których nie lubił, rzeczy które go raniły, zmagał się ze sprawami które go gryzły, męczył się z tym przed długie lata. Czemu ? Dlatego, że nigdy nie potrafił powiedzieć tego, że coś mu nie pasuje, nie potrafił powiedzieć o tym czego pragnie, a przede wszystkim nie potrafił i nigdy nie prosił. Niby to takie oczywiste i proste, a na prawdę potrafi wiele zmienić. Nie potrzeba czarów, przepisów na szczęście i marzenia. Wszystko zależy od nas, jeśli my nie zaczniemy mówić o tym co nas boli, o tym czego chcemy to nigdy nie osiągniemy żadnego celu, nigdy nie będziemy czuć się lepiej. Dlatego właśnie w swoim poście nawiązałam do tej książki. Chciałam wam pokazać jak dużo zależy od nas, jak bardzo ważne jest to żeby umieć prosić o pomoc, żeby umieć mówić o swoich uczuciach. Nikt ich nie odgadnie, to my musimy zacząć mówić. Moja rada na dzisiaj : mówcie otwarcie o tym co w was siedzi, mówicie jeśli wam coś nie pasuje, proście o pomoc jeśli jej potrzebujecie. Nie skazujcie się na samotność i cierpienie. Wszystko jest w waszych rękach :)

Postaram się do każdej notki dodawać zdjęcie mojego autorstwa :) 

Pozdrawiam

Rebel